Chantal Janzen in film 'Het Geheim' en 'De Dominee' @ Nederlandse Actrices

Nederlandse actrice Chantal Janzen is vanaf 1 december te zien in de bioscoopfilm Het Geheim. De actrice speelt de echtgenote van de verstrooide goochelaar Koos Tikker, gespeeld door Theo Maassen. Chantal Janzen is erg te spreken over haar tegenspeler. ''Hij is een van de liefste mannen die ik ken.''

Chantal Janzen draait momenteel veel uren op het podium in de musical Petticoat, die speciaal voor haar is geschreven. In de periode voorafgaand aan Petticoat had de actrice de tijd om Het Geheim op te nemen.

Daarin voert ze als moeder van het gezin Tikker een constante strijd met haar echtgenoot (Theo Maassen), die zich door iemand wijs laat maken dat er een goede goochelaar in hem schuilt.

‘’Het was de eerste keer dat ik met hem samenwerkte,’’ blikt Chantal Janzen terug. ‘’Ik vond het wel spannend. Maar op de eerste opnamedag kon ik al ontzettend met hem lachen. Hij neemt zijn werk enorm serieus en is heel professioneel.’’

Janzen noemt de manier waarop hoofdrolspeler Maassen zijn rol invult ‘heightened reality’. Dat moet ze even uitleggen. ‘’Hij dikt het karakter van zijn personage wat verder aan. In de film laat hij een meisje echt verdwijnen. Als jou dat in het echt overkomt, word je gek en bel je de politie.’’

‘’Maar hij gelooft dat hij haar weg heeft getoverd en haar terug kan halen. Als kijker ga je mee in zijn goede bedoelingen.’’

De goedlachse sexy actrice speelt in deze film opnieuw een tamelijk brave rol, na de kleuterjuf in Alles is Liefde, de bezorgde moeder-in-spé in De Hel van '63 en de stem van plattelandsvrouw Isabel Green in Nanny McPhee2 .

Wanneer zien we de 31-jarige toneelspeelster weer eens in de huid kruipen van een valse vamp? ‘’In 2004 speelde ik Annet in de Dominee. Dat was geen lieverdje." Chantal Janzen had in de Dominee zelfs een heftige vrijscène waarin ze ook naakt te zien was. "Maar de laatste jaren krijg ik inderdaad vaak de moederrollen. Dat komt misschien omdat ik zelf ook moeder ben geworden. Ik ben inmiddels op een leeftijd dat ik niet meer de rol van een 16-jarig meisje kan invullen.’’

Een kleine kanttekening bij de opsomming wil ze nog wel maken. ‘’In Alles is Liefde, waarin ik een affaire heb met een getrouwde man, ben ik natuurlijk niet heel aardig.’’

Als we Chantal Janzen de keuze tussen musical en film voorleggen, hoeft ze niet lang te twijfelen. ‘’Theater is mijn eerste liefde. In de musicalwereld kan ik alles doen wat ik leuk vind: acteren, dansen en zingen. Film is veel confronterender. Dat voelt iets bloter, je kunt je niet verschuilen. Maar gelukkig hoef ik die keuze niet te maken.’’

Naast Chantal Janzen en Theo Maassen spelen onder anderen ook Caroline de Bruijn en Daan Schuurmans mee in de familiefilm. Marco Borsato zingt de titelsong.

De film beleefde zondag 21 november de première in het Muziektheater in Amsterdam.

De Nederlandse film is een halfslachtig werkje rijker. De Dominee van regisseur Gerrard Verhage is gebaseerd op het criminele leven van Klaas Bruinsma, de man die in 1991 voor het Hiltonhotel in hartje Amsterdam werd vermoord. Klaas Bruinsma heet nu Donkers en de kern van het verhaal is gebaseerd op zijn leven, de rest is min of meer fictief. De mooie sexy Chantal Janzen speelt zijn lief Annet, een rol die is gebaseerd op (prinses) Mabel Wisse Smit.

De film is degelijk gefilmd en tegelijk redelijk saai. Maar het grootste manco is dat een motivatie ontbreekt. Dat zit 'm in het scenario en het acteerspel van Peter Paul Muller ('De Passievrucht') die Klaas Bruinsma speelt. Bruinsma was kennelijk een uiterst charismatisch figuur die alleen daardoor al veel voor elkaar kreeg. Dat neemt Verhage als een gegeven, je moet het maar aannemen. Zo werkt film natuurlijk niet. Waarom is hij charismatisch en hoe uit zich dat? Verhage laat grote steken vallen. Dat Donkers uit het redelijke niets snel opklimt als gehaaide zakenman moeten we maar geloven, waarom andere foute mannen met hem in zee willen, blijft een raadsel.

Ook Muller als Donkers mist de plank. Hij kijkt heus moeilijk en serieus; ongetwijfeld zijn poging om diepte in zijn rol te leggen. Irritatie en ongeloof is het enige dat het oplevert. Dat hij Chantal Janzen als zijn toekomstige vriendin oppikt doet hij al even ongelukkig. En bovendien blijft Janzen net zo flets en vlak als Muller. Alleen een vlugge heftige seksscène tussen Chantal Janzen en Peter Paul Muller trekt opeens de aandacht in de film, hoewel dit korte hoogtepunt te donker is gefilmd om de naakte borsten van Chantal goed te kunnen waarnemen.

In de aftiteling staat ook nog eens Mieke van Chastelet als stand in / Body Double voor Chantal Janzen vermeld, wat het nogal dubieus maakt of Chantal de naakt scene wel zelf heeft gespeeld, of dat we de borsten van Mieke van Chastelet zien. Zelf zegt Chantal Janzen hierover dat de body double enkel is ingezet voor de momenten dat ze een rijbewijs nodig had (die heeft ze niet) en dat ze de liefdesfragmenten en seksscènes zelf heeft gespeeld. Wij zien geen reden om hieraan te twijfelen.

De enige die echt goed speelt, is Frank Lammers (Het Zuiden, Wilde Mossels), één van de beste acteurs die het Nederlandse witte doek momenteel heeft. Als onderknuppel van Donkers geeft hij De dominee de enige diepte die de film heeft. Via zijn personage ontdek je de rottigheid van het criminele drugscircuit, merk je de verharding die dat milieu in de jaren zeventig ondergaat en is de film soms een beetje spannend.

Verhage laat in zijn film veel naakt, bloed en schietpartijen zien en ongetwijfeld moet dat mensen naar de bioscoop lokken. Het geweld is heftig gebracht en dus naar om aan te zien. Toch maken alle ingrediënten - naakt, seks, liefde en geweld - De dominee geen spat aantrekkelijker. Van de ene kant is het een 'heftige' crimi-film en van de andere een onderzoek naar de figuur Klaas Bruinsma. Allebei halfslachtig uitgewerkt en dus is de film twee keer niets.

'De Dominee' blijft een nogal oppervlakkig en braaf stramien volgen dat weinig ruimte biedt aan karakterontwikkeling en spanningsopbouw. De rolprent is te lief door de statische opbouw en de gebrekkige actiescènes. Door de slome opbouw gaat de film nergens echt vlammen. Daar kan een wel erg klinische en overbodige seksscène tussen Chantal Janzen en Muller, waarin mooie Chantal topless gaat, als enig hoogtepunt in de film niets aan veranderen.

Muller is niet op zijn plek in deze film. Het lijkt wel alsof hij met zichtbaar veel moeite rondsjokt in deze film. Chantal Janzen is echter als altijd erg overtuigend, en laat een positieve indruk achter met haar enthousiaste spel en uitstraling, en natuurlijk haar naakt scene.

De actie stelt zoals gezegd ook teleur. Er zit te weinig spektakel in. Wat dan wel weer geslaagd is is de soundtrack. Het titelnummer dat Intwine schreef voor de film, gaat nooit vervelen. De rockmuziek geeft de sfeer van de film een stevige 'boost'. Die helaas te kort duurt.

'De Dominee' blijft teveel steken in ambities die ze niet waar kan maken. Nederlandse cineasten missen de ervaring en het budget om een epos als 'Scarface' te maken. De film van Verhage maakt dit maar weer eens al te duidelijk.Om de film een totale mislukking te noemen gaat te ver, maar een mijlpaal in de vaderlandse filmgeschiedenis is dit product toch zeker niet.

Gouden Film voor film met Lottie Hellingman DE Hel VAN ‘63 @ Nederlandse Actrices

DE HEL VAN ’63 van Steven de Jong en waarin ook actrice Lottie Hellingman een rol heeft, heeft de status van Gouden Film bereikt. Binnen tien dagen hebben meer dan 100.000 bezoekers de film in de bioscoop gezien.

Maandag 28 december wordt de Gouden Filmtrofee uitgereikt aan regisseur Steven de Jong en enkele acteurs.

De film is geregisseerd door Steven de Jong (Kameleon-films, De Scheepsjongens van Bontekoe), naar een scenario dat mede gebaseerd is op de ervaringen van schaatscoach Henk Gemser.

Het verhaal van de film speelt zich af tegen de achtergrond van de Elfstedentocht van 1963. Deze werd onder zeer zware weersomstandigheden gereden. Van de 9294 tourrijders hebben uiteindelijk 69 deelnemers het Elfstedenkruisje in ontvangst kunnen nemen.

In de film besluit het bestuur van het Friese Elfstedencomité, mede onder druk van de media, met de kleinst mogelijke meerderheid van stemmen, dat de Elfstedentocht doorgaat.

Tussen de duizenden die aan de start verschijnen bevinden zich soldaat Henk Brenninkmeier(verliefd op Annie gespeeld door Lottie Hellingman, boerenzoon Sjoerd Lelkama, arbeider Kees Bartels en verpleegkundige Annemiek.

Alle vier hebben zo hun reden om deze tocht der tochten te rijden. Door de dramatische en heroïsche gebeurtenissen zal deze Elfstedentocht, ook voor Henk, Sjoerd, Kees en Annemiek, als een van de meest legendarische de geschiedenis ingaan. Het wordt een dag waarop de Elfstedentocht geschiedenis schrijft.

Naast hoofdrollen voor Cas Jansen (Henk Brenninkmeier), Lourens van den Akker (Sjoerd Lelkama), Chris Zegers (Kees Bartels) en Chava voor in ’t Holt (verpleegkundige Annemiek) spelen ook onder meer Willeke van Ammelrooy (Moeder Will), Dirk Zeelenberg (Verslaggever Jack), Cees Geel (Sergeant korporaal Hoeks), Lottie Hellingman (Annie), Peggy Vrijens (Joke) en Pierre Bokma (Commissaris van de Koningin) in de film mee.

De Gouden Film, Platina Film en Diamanten Film worden door het Nederlands Film Festival en het Nederlands Fonds voor de Film toegekend wanneer voor een Nederlandse film tijdens de roulatie respectievelijk 100.000, 400.000 en 1.000.000 bioscoopkaartjes zijn verkocht.

De Kristallen Film wordt uitgereikt aan Nederlandse documentaires die 10.000 bioscoopbezoekers hebben getrokken.

Dieuwertje Blok @ Nederlandse Actrices

http://rapidshare.com/files/185444329/dieuwertje_blok-2-10-2004-sexy_strand-divx.avi

Diewer Sarah (Dieuwertje) Blok (Nederhorst den Berg, 8 augustus 1957) is een Nederlandse televisiepresentatrice en actrice.

Dieuwertje Blok speelt in 2008 in Op bezoek bij Sinterklaas de rol van nieuwspresentatrice en in 2009 speelt ze mee in de bioscoopfilm Het sinterklaasjournaal: De meezing moevie.
Mensen denken bij de naam Dieuwertje Blok niet meteen aan een actrice, maar eerder aan het Sinterklaas Journaal.
 
Toch heeft Dieuwertje Blok inmiddels volgens de Internet Movie Database in een flink aanyal films meegespeeld, meestal van regisseur Eddy Terstall. In een enkele film van Eddy Terstall was Dieuwertje zelfs naakt te bewonderen.
Films:
Verborgen gebreken (TV series)
Henriëtte van den Akker
– Corruptie (2010) … Henriëtte van den Akker
 
2008 Vox Populi
Herself

2007 Sextet
Neeltje

2003 Baantjer (TV series)
Margreet Felsenthal
– De Cock en de moord onder ogen (2003) … Margreet Felsenthal

1999 De boekverfilming
Journaliste

1997 Zonder Zelda
TV-host

1993 Dag Jan

Na haar havo-diploma te hebben gehaald werkte Dieuwertje Blok als fotoredacteur op de fotoredactie van het KRO-programmablad TV Studio. In 1980 werd ze omroeper voor de KRO. Ze presenteerde Sport op Maandag en KRO 's Middageditie. Na een openhartig interview in Vrij Nederland waarin ze verklaarde atheïst te zijn, stapte ze over naar de VARA, waar ze Filmnieuws en Zomertijd presenteerde, en met Ati Dijckmeester, Marjolijn Uitzinger het programma Drie vrouwen, naar een idee van Marcel van Dam. Eind jaren tachtig volgde een periode bij de commerciële omroep RTL-Véronique. Toen haar talkshow abrupt van het scherm werd gehaald, spande ze een rechtszaak aan tegen RTL4 (opvolger van RTL-Véronique) die haar 150.000 gulden opleverde.

Halverwege de jaren negentig keerde Dieuwertje Blok terug bij KRO-televisie, waar ze 'Ontbijt TV' presenteerde, en een serie KRO-programma's maakte onder de titel 'Er is meer tussen Hemel en Aarde'. Vanaf 12 januari 2004 presenteerde ze samen met Theodor Holman het praatprogramma Dolce Vita. Blok werd eind februari vervangen door Hansje Bunschoten omdat het programma vanaf 1 maart rechtstreeks werd uitgezonden. Ze zag hierdoor geen mogelijkheden om werk en privé te combineren.

Dieuwertje Blok was tot 2005 een van de wekelijkse presentatoren van het radioprogramma Desmet Live (thans 747Live) van de Humanistische Omroep. Ze presenteert sinds 2001 het Sinterklaasjournaal en sinds 2002 presenteerde ze de intocht van Sinterklaas, samen met Rik Hoogendoorn en sinds 2007 met Jeroen Kramer. Daarnaast speelde ze in 2008 in Op bezoek bij Sinterklaas als presentator van het nieuws. Voor de educatieve zender ETV maakte ze de serie Blokletters; zes afleveringen over vrouwen die functioneel analfabeet zijn.

Sinds 2008 presenteert Dieuwertje Blok drie dagen per week het radioprogramma De Ochtendshow bij de regionale zender Omroep West, de omroep voor Zuid-Holland Noord. Verder is ze de vaste vervanger van Mieke van der Weij in de TROS Nieuwsshow op zaterdagochtend via Radio 1, die ze dan presenteert met haar echtgenoot Peter de Bie.
Ingehouden adem bij Dieuwertje Blok

Het kinderconcert zaterdagmiddag in de Maartenskerk was in de voorverkoop al helemaal uitverkocht. Kinderen en hun ouders, niet alleen uit de regio maar ook uit Utrecht, Breukelen en zelfs uit Deventer, genoten van de uitvoeringen van sprookjes van Moeder de Gans en van de geschiedenis van Babar de olifant.
door Rob Verbraak

Het sprookje van Moeder de Gans werd uitgevoerd door You Ching Lin en Stefan Hofkes, die samen de muziek verzorgden op een piano. Hofkes betrok de kinderen actief bij de uitvoering door het stellen van vragen en door een deskundige uitleg over de gespeelde muziek. Hofkes is geen onbekende in Doorn, hij is er niet alleen geboren maar keert er ook regelmatig terug om concerten te verzorgen.

In het tweede deel werd de geschiedenis van Babar het olifantje uitgevoerd. Het verhaal werd verteld door Dieuwertje Blok, bekend van onder andere het Sinterklaasjournaal en de film Sextet. De muziek vertelde eigenlijk de rest. Ook hier werden de kinderen actief bij betrokken. Er werd gedemonstreerd hoe de verschillende instrumenten van het uitvoerend orkest The Englefield Players werken.

Hoge tonen maar ook de lage tonen van de diverse instrumenten werden gedemonstreerd. De manier waarop Dieuwertje Blok het verhaal vertelde zorgde voor veel luisterende oren in een doodstille kerk.

Het verhaal ging over het olifantje Babar die na het overlijden van zijn moeder de grote stad intrekt. Een vriendelijk oud dametje ontfermt zich over hem. Na een tijdje besluit Babar terug te keren naar het bos, waar hij trouwt met zijn nichtje Celeste en tot koning van de dieren wordt gekroond. Het huwelijk en de kroning zorgen voor een groot muzikaal feest.

Dieuwertje Blok vond het feestelijk einde van het concert eigenlijk te kort duren en vroeg: ,,Is er misschien iemand jarig vandaag, dan kunnen we het laatste gedeelte nog een keer spelen en kan de jarige als gast dirigent optreden."

Christian uit Utrecht, die vier jaar was geworden, mocht voor het orkest plaatsnemen. Als een volleerd dirigent hanteerde hij de dirigeerstok en kreeg aan het eind een uitbundig applaus.

Op de koffie bij Dieuwertje Blok

Veel luisteraars willen dolgraag eens een kijkje nemen in de studios van Radio West. Dat kan nu, want voortaan is het elke laatste vrijdag van de maand: koffiedrinken met de Ochtendshow.

Dieuwertje Blok en Patrick van Houten presenteren om beurten de Ochtendshow. De vrijdagse editie van het Radio West-programma is meestal in handen van Dieuwertje Blok. Elke laatste vrijdag van de maand nodigt ze voortaan luisteraars in de studio, onder het motto de koffie smaakt beter met de Ochtendshow. Het bijwonen van de live radiouitzending is al een belevenis op zich.

Daarbij komt de persoonlijke kennismaking met Dieuwertje Blok of Patrick van Houten. De gasten mogen ook live meespelen in het radiospel van die ochtend. Na afloop krijgen de luisteraars ook een kijkje achter de schermen van Omroep West tijdens een rondleiding door studios van Radio West en TV West. De Ochtendshow is elke werkdag tussen 9 en 12 uur te beluisteren op Radio West. Het is een vrolijk programma vol prijzen, verrassingen en muziek.

Ook verrast dagelijks een luisteraar iemand in de uitzending met een bloemetje. Het prikbord is er voor iedereen die iets zoekt of juist graag kwijt wil en elke vrijdag stuurt de Ochtendshow een gezin op pad naar een museum of regionale attractie. Na het weekend belt Dieuwertje Blok om te vragen hoe het uitje is bevallen.

Dieuwertje Blok met de borsten bloot: veel beroemd naakt in Sextet!

"Het is in Nederland niet aan de vrouw om zich zedig te kleden, maar aan de man om zijn poten thuis te houden." Subtiliteit is niet de sterkste kant van SEXTET, de tweede film van het drieluik dat filmmaker Eddy Terstall maakt over de Nederlandse samenleving. SEXTET is weliswaar in de woorden van de regisseur een 'vrolijke kerstboom', maar dan wel een kerstboom met een nadrukkelijke boodschap.

De film bestaat uit zes losse seks verhalen, die verbonden worden door een raamvertelling. Een leraar op een Vlaamse filmacademie laat de film aan zijn leerlingen zien om ze te leren hoe het niet moet. Hij zet keer op keer de projector stil om te wijzen op inconsistentie in de filmstijl, goedkope grappen of overbodig bloot. Terstall lijkt zijn critici te slim af te willen zijn, door vooraf al zijn stilistische uitspattingen van negatief commentaar te voorzien. Zo verandert een zwart-wit beeld in kleur op het moment dat iemand opmerkt dat "je het allemaal niet zo zwart-wit moet zien". Terstall heeft er duidelijk lol in.

Het lijkt erop dat iedere acteur die iets voorstelt in Nederland maar wat graag met de regisseur wil werken. De cast, crew en facilitaire bedrijven zagen af van een honorarium om de film, met een budget van 67.000 euro, van de grond te krijgen. Wat ze ervoor terugkregen was vooral veel lol. Jan Mulder laat zich in een bijna geheel in het Gronings gesproken verhaallijn verleiden door jong blaadje Esmarel Gasman. Dieuwertje Blok mag met de borsten bloot met Katja Schuurman in bed liggen, en Erik Sauers is een metroman die door het lesbische koppel uit zijn vriendenkring gevraagd wordt de vader van hun kind te worden, omdat halfbloedjes nu eenmaal langer leven. Een hele neger vinden ze dan weer minder geschikt, "want die hebben van die trekken... Niet dat jij dat hebt, hoor!"

Er is nauwelijks een bevolkingsgroep te bedenken die zich niet beledigd zou kunnen voelen door SEXTET. Grappen over negers, moslims, Christenen, lesbo's, Gooise vrouwen en naakte mooie meisjes vliegen je om de oren. Politiek incorrect zijn ze altijd, leuk gelukkig meestal ook. Ondertussen worden vooroordelen onderuit gehaald en weer opnieuw in elkaar gezet.

Vrouwenliefhebber
Minder leuk wordt het eigenlijk pas als de verhaallijnen serieuzer worden. SEXTET is in eerste instantie een komedie, maar Terstall wil er nadrukkelijk een moraal in kwijt. Daarom zitten de lesbische vrouwen topless in het park over de onderdrukking van moslima's te praten en is de leraar met zijn afkeer van naaktscènes zelf de grootste viezerik.

Vervelender is de zinloze verhaallijn, waarin Dirk Zeelenberg verliefd wordt op het 'monsterlijke meisje', Terstalls nieuwe protégee Esmarel Gasman. De verhaallijn dient geen ander doel dan Gasmans niet te betwisten schoonheid eindeloos naakt in beeld te brengen en van commentaar in de voice over te voorzien. Dan is het niet langer provocateur Terstall die de film regisseert, maar neemt vrouwenliefhebber Terstall het over, en die is helaas heel wat minder kritisch ten opzichte van zijn eigen film.

SEXTET gaat over seks. Het is een komische raamvertelling over de Nederlander en zijn relaties. Verschillende personages en hun bedverhalen passeren daarbij de revue, allen vol overgave gespeeld door een sterke cast van bekende acteurs en enkele bekende Nederlanders, zoals Dieuwertje Blok, die allen naakt gaan.

Zo speelt Jan Mulder met verve de rol van ex-voetballer en ietwat impotente schrijver die met een jonge bewonderaarster in bed belandt. Katja Schuurman speelt een lesbienne die haar bed net zo lief deelt met haar vriendin als met Dieuwertje Blok of de ‘Transsylvanische hulpstukken’ Horace Cohen en Marc van Uchelen.

Behalve het op hilarische wijze aansnijden van thema’s als metroseksualiteit of ‘kunstmatige inseminatie’ speelt Terstall voortdurend met vorm. Sommige scènes zijn in zwart-wit of volledig geanimeerd en er is zelfs een historische flashback, waarin een Middeleeuwse knaap (Tygo Gernandt) en een rapenverkoopster (Marlies Bark) samen het gezegde ‘voor het zingen de kerk uit’ introduceren in de Nederlandse taal.

En dan is SEXTET ook nog eens een film-in-een-film. Een chagrijnige Vlaamse filmacademiedocent (Gene Bervoets) onderbreekt regelmatig de film om zijn klas filmstudenten te vertellen dat achter al die ‘onnozele vormdingetjes’ en het vele ‘onfunctionele naakt’ in SEXTET een ijdele Hollander schuilgaat met vlassig rood haar en een flinke midlife crisis.

Echter, of deze fictieve zelfkritiek nu wel of niet terecht is, als frivole raamvertelling over seks staat SEXTET als een paal boven water.

Met: Katja Schuurman, Esmarel Gasman, Dieuwertje Blok, Gene Bervoets, Jan Mulder, Tara Elders, Eric van Sauers, Femke Lakerveld, Zeelenberg, Sanne den Hartogh, Alette Dirkse, Lucretia van der Vloot, Kees Boot, Jacob Derwig, Cees Geel, Tygo Gernandt, Christophe Haddad, Fedja van Huêt, Nadja Hüpscher, Jeroen van Koningsbrugge, Maria Kooistra, Teun Kuilboer, Annet Malherbe, Kim Pieters, Huub Stapel, Jack Wouterse

Leeftijdsverschillen, lesbische stellen, zaaddonors, Dieuwertje Blok naakt, Marokkaanse buren en heel veel seks: met ‘Sextet’ poogt regisseur Eddy Terstall een statement te maken tegen de ‘vertrutting’ van de Nederlandse maatschappij.

‘Zoals beloofd laat ik u vandaag een Nederlandse film zien. De kans is erg groot dat u toch gaat opletten, want de film gaat over seks,’ kondigt een Vlaamse filmwetenschapper zijn studenten aan in een halfvolle bioscoopzaal. De inhoud van de film in kwestie, ‘Sextet’, is hiermee volledig gedekt. Terstall schotelt de kijker zes verhalen voor: een model dat op veel oudere mannen valt, een gefrustreerde TV-seksuologe, haar vriend die door een lesbisch stel gevraagd wordt zaaddonor te zijn en een ‘lekker wijf’ dat in een weddenschap met haar broer blauwtjes probeert te lopen. Omdat Terstall toch bekend staat om zijn politiek engagement werden ook een lesbische vrouw en diens Marokkaanse onderburen geïntroduceerd en volgen we een ongelovige jonge actrice, die bij een christelijke omroep komt te werken.

Erg veel om het lijf heeft ‘Sextet’, net als zijn hoofdrolspelers, niet. Hoewel de film in zijn aanloop tot het witte doek de pers goed wist te bereiken (‘Katja en Jan Mulder in nieuwe film Terstall!’, ‘Sextet-actrice poseert voor Playboy’!, ‘Dieuwertje Blok naakt in Sextet!’), weet de regisseur het niveau van zijn met prijzen overladen ‘Simon’ niet te evenaren. De film zou zo een onconventioneel statement zijn tegen de zogenaamde ‘vertrutting van Nederland’. Of flinterdunne seksverhalen met een aan de haren bijgesleepte politieke lading de manier zijn om een dergelijk maatschappelijk statement te maken, is de vraag. Na ‘Blue Movie’ en ‘Turks Fruit’ zijn we in Nederland wel wat gewend en een achterliggende gedachte ontbreekt. ‘Sextet’ lijkt hierdoor niet zozeer een verwezenlijking van de antivertrutting van Nederland, maar een bevestiging van het oversekste imago van de Nederlandse film.

Maar liefst zes jaar kostte het Eddy Terstall om zijn no-budget-film rond te krijgen. Dat het Terstall gelukt is om zijn film – buiten de fondsen om en met een overdosis aan Bekende Nederlanders – rond te krijgen, verdient respect. Toch is ‘Sextet’ (seksuele vrijheid) na ‘Simon’ (euthanasie) weliswaar het tweede, maar zeker niet het beste deel van Terstalls trilogie over de liberale Nederlandse maatschappij. De regisseur lijkt zich hier ook van bewust: ongenuanceerd laat hij de filmwetenschapper in een raamvertelling de inhoud en vormkeuzes van de ‘goedkope sexfilm van Eddy Terstall’ afkraken. Zelf wendt hij de aandacht van zijn seksfilm liever op zijn volgende project, de politieke tragikomedie ‘Vox Populi’. Gelukkig maar.